در زمینه اهمیت به تقویت ساختار ارتباطی شهرها و لزوم بهره وری در سازمان ارتباطات مازندران
تهیه و تنظیم : گروه اقتصاد و برنامه ریزی شهری پایگاه تحلیلی خبری تخصصی "شهرنویس"
نگارنده : الناز ملکی – کارشناس ارشد مخابرات
ارتباطات بستر توسعه پایدار است. زیربنای هر راهبرد هدفمند در هر جامعه‌ای مبتنی بر ادراک‌های کلامی و رفتاری شهروندانی است که مطالبه‌گرانه در کنش‌های اجتماعی و سیاسی و اقتصادی نقش‌آفرین هستند. و دراین‌بین سازمان ارتباطات و فناوری اطلاعات چه در جنبه کارکردی خود و چه به لحاظ عملکردی نقش مهمی در گسترش فناوری‌های مخابراتی و ارتباطاتی دارد.
در دنیای امروز یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های توسعه‌یافتگی را زیرساخت‌های ارتباطی و سرعت و دقت انتقال و تبادل اطلاعات و دانش می‌دانند. هرگونه تحریف، اعوجاج و اختلال و ناهماهنگی در انتقال مفاهیم و داده‌های پراکنده باعث افزایش عدم اطمینان‌های سیستماتیک و تأثیرات منفی روی مخاطب می‌شود.
اداره ارتباطات و فناوری‌های اطلاعات به‌عنوان اصلی‌ترین متولی حفاظت و صیانت از تبادل اطلاعات در کشور دارای رسالت و چشم‌انداز مشخصی است. حضور یک وزیر جوان دهه شصتی و متخصص که نگاه مبتکرانه مدیریتی خود را با درک هوشمندانه از مؤلفه‌های توسعه پایدار آمیخته نموده، نمادی از اصل وحدت فرماندهی منطبق با تخصص و پویایی است که یک اصل بنیادین و درواقع حلقه مفقوده درروند مدیریت کشور نیز است.
اداره مخابرات مازندران در سال‌های گذشته اقدامات بسیار مؤثری را در مسیر توسعه ارتباطی شهرها و روستاهای استان مازندران انجام داده است. طرح سیماک که توسط شهرداری قائم‌شهر و برخی دیگر از شهرداری‌ها، برای تسهیل در روند ارائه خدمات الکترونیکی افتتاح‌شده نمونه‌ای از فعالیت‌های مؤثر است و باید در سطح استان گسترش یابد. جای این سؤال البته از برخی شهرهای مرکزی استان باقی است که چرا سامانه‌های تبادل اطلاعات نظایر برخی از کلان‌شهرهای کشور، در حوزه مدیریت شهری به‌صورت جدی موردتوجه قرار نمی‌گیرد؟
خصوصی‌سازی مخابرات تا حد زیادی توانسته ضمن پیشرو نمودن این عرصه مهم صنعت کشور، باعث گسترش استراتژی اقیانوس قرمز و رونق رقابت بین شرکت‌ها و افزایش سطح کیفی و کمی خدمات ارتباطی شود.
بخشی از وظایف سازمان ارتباطات و فناوری اطلاعات مربوط به موضوعات مرتبط با پست محموله‌ها و مرسوله‌های کالایی شهروندان است. همواره در بررسی و تحلیل و ارزیابی عملکرد سازمان ارتباطات بحث سرعت و صحت به‌صورت دقیق‌تری دیده می‌شود.
متأسفانه گاهی اوقات شاهد ناهماهنگی بخشی از ساختار این سازمان با تحولات فناوری‌های مدرن اطلاعاتی و تبلیغاتی هستیم. همگامی روند خدمات‌رسانی این سازمان با بخش صنعت و تنوع خدمات‌رسانی نظیر حمایت هوشمندانه از بازاریابی شبکه‌ای در انتقال محصولات تولید داخل و همچنین استفاده از ابزارها و تجهیزات پیشرفته همچون پهبادهای صنعتی در انتقال کالا به نقاط قابل‌ارسال می‌تواند در افزایش بهره‌وری این سازمان نقش مؤثری ایفا کند.
اما چند نکته حیاتی دراین‌بین می‌بایست در دستور کار مدیران این سازمان قرار بگیرد. اولاً بر اساس قوانین می‌بایست این سازمان به‌عنوان محور توسعه بومی و منطقه‌ای به‌گونه‌ای اقدام کند که حداقل ارائه امکانات برای چهار خدمت الکترونیکی اصلی ( سلامت، آموزش، کشاورزی و بانکی) در تمام مناطق محروم و روستایی در همه روستاهای سطح استان امکان‌پذیر باشد.
اما شاهد هستیم بسیاری از روستاها در سطح استان به‌خصوص در نقاط شرق استان از وجود چنین امکانات و دفاتر دولت الکترونیک و مراکز پیش‌خوان یا بی‌بهره‌اند یا بافاصله زیادی واقع‌شده‌اند.
از طرف دیگر سؤال اساسی افکار عمومی بحث شبکه ملی اطلاعات است که متأسفانه به‌صورت جدی به‌خصوص در گستره استانی پیگیری نمی‌شود.
حتی با توجه به سیاست‌گذاری دولت در دریافت مالیات آن سازمان می‌تواند با ایجاد و گسترش سامانه‌های مالیات الکترونیکی و حتی بسترسازی‌های فنی و الکترونیکی و شبکه‌ای را برای شفاف‌سازی قراردادها و تعاملات اقتصادی به‌گونه‌ای هوشمندانه تسهیل کند. و زمینه‌های پایش عملکرد سایر دستگاه‌ها را به‌صورت آنلاین برای شهروندان فراهم نماید. به همین طریق می‌توان برنامه هوشمند سازی مدارس را در نقاطی که از مراکز شهری دور هستند و حاشیه شهرها فراهم کند و تأمین اعتبار این‌گونه خدمات را با مشارکت بخش‌های تعاونی و غیردولتی انجام دهد.
روی دیگر سکه در میزان رضایت‌مندی کارکنان واحدهای مختلف این سازمان است. تا چه حد از تحقیقات و افزایش مهارت‌های کارکنان این اداره حمایت می‌شود؟
آیا واحدهای حساس آن همچون سوییچینگ یا تبادل داده‌ها و حراست و مالی و اداری و حتی R&D در این سازمان ازلحاظ علمی و آموزشی مورد پشتیبانی جدی قرار می‌گیرند؟ با صحبت با برخی از این افراد، متأسفانه بنا به دلایلی همچون خصوصی‌سازی چنین نگاهی وجود ندارد. سطح همکاری مخابرات در برخی از شهرها با مدیریت‌های شهری به چه صورت است؟ آیا با سازمان‌هایی همچون فاوای شهرداری‌ها، هماهنگی و همکاری صورت می‌گیرد؟
از طرف دیگر این روزها شبکه "شاد" که مختص موضوعات آموزشی و پرورشی است با مشکلات زیرساختی و ارتباطی زیاد روبه‌روست، چرا باید هنوز نقاط کوری در فضای مخابراتی شهرها ایجادشده باشد که اتصال برای مشترکان اینترنتی را سخت نماید؟
